Μουσικό Σχολείο Βαρθολομιού

 Η αληθινή ιστορία για την ίδρυση και τη μετέπειτα λειτουργία του.

   Το 1996 λοιπόν αρχίζει η ιστορία μας. Στα Ιωάννινα, μια από τις αγαπημένες μου μικρές πατρίδες.Η ανιψιά μου έχει γραφτεί στο νεο-ιδρυμένο Μουσικό Γυμνάσιο Δολιανών. Νομάρχης στα Γιάννενα ο φίλος μου ο Παντούλας, στέλεχος του πανίσχυρου τότε ΠΑΣΟΚ.

  Η ιδέα της λειτουργίας στην πράξη ενός τέτοιου πρωτοποριακού σχολείου ερεθίζει τη φαντασία μου.Κλείνω ραντεβού στη γραμματεία και επισκέπτομαι στο γραφείο του το Νομάρχη. Τον ρωτάω που πως και γιατί ιδρύθηκε στα Γιάννενα και όχι αλλού το πρώτο (ή δεύτερο, δεν θυμάμαι) Μουσικό Γυμνάσιο. Οι απαντήσεις του δεν είναι πειστικές αλλά το νόημα βγαίνει εύκολα: Κάποια Πασοκικά στελέχη σκέφτηκαν αντιγράφοντας την πρακτική άλλων χωρών ότι κι εδώ (και πολύ σωστά) θα πρεπε να έχουμε κάποια θεματικά σχολεία.   

   Επιμένω να τον πιέζω, γιατί στα Γιάννενα και όχι στην Ηλεία; Από δω τον έχω, από κει τον έχω, καταλαβαίνω ότι: "Είναι θέμα (Πασοκικών) διασυνδέσεων. Μάζεψε και μερικούς άλλους, μάζεψε υπογραφές, βάλε μπροστά το Δήμαρχο με το αίτημα. Καλλιέργησε το όσο μπορείς, αλλά το βλέπω δύσκολο, θα σου πάρουνε την ιδέα, θα το πάνε στην πρωτεύουσα".  Ετσι λέει ο Νομάρχης. Μέσα μου σκέφτομαι: Αν το γλιτώσουμε από τους Πυργιωτες, δεν το γλιτώνουμε από τους Λεχαινίτες. Όλα πρέπει να γίνουν σωστά και οργανωμένα.

  Είμαι την εποχή εκείνη διευθυντής στο Λύκειο Βαρθολομιού που μαζί με το Γυμνάσιο, ήδη με τις πανέμορφες πρωτοποριακές πολιτιστικές εκδηλώσεις, τους λάμπουν στην περιοχή. Διευθυντής δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Ηλείας είναι Ο Σωκράτης ο Μάσιας. Στέλεχος του κυβερνώντος κόμματος και αυτός. Τον καλούμε συστηματικά στις εκδηλώσεις αυτές και του θέτουμε μόνιμα το αίτημα "χρειαζόμαστε ένα Μουσικό Γυμνάσιο στο Βαρθολομιό".

  Ο Σωκράτης ενθουσιάζεται με τις όμορφες και συνεχείς εκδηλώσεις και στο τέλος της χρονιάς δηλώνει (από μικροφώνου σε μια αίθουσα γεμάτη Βαρθολομαίους που χειροκροτούν τα παιδιά αλλά κι αυτόν), χωρίς να το πολυσκεφτεί: Έχετε δίκιο συνάδελφοι, εδώ χρειάζεται ένα Μουσικό Γυμνάσιο! Μπράβο σας!

   Πολύ ωραία το ξεκινήσαμε. Δήμαρχος Βαρθολομιού ήτανε ο Γ. Αρβανίτης που αμέσως υιοθέτησε την πρόταση. Στα γρήγορα και για να μην κρυώσει ο ενθουσιασμός του Διευθυντή, στήνω μια "Κίνηση Πολιτών Βαρθολομιού για την ίδρυση Μουσικού Γυμνασίου", μαζεύω 21-22 υπογραφές, συνθέτω κι ένα υπόμνημα σχετικό με την Πολιτιστική παράδοση Βαρθολομιού και περιχώρων και βουρ για το Νομάρχη.Τότε Νομάρχης ήτανε ο Θανάσης Ράλλης, νομίζω πρώτος εκλεγμένος νομάρχης Ηλείας, ένας άνθρωπος ευρύτατης αντίληψης και αποδοχής. Πρόεδρος της Νομαρχιακής Επιτροπής Παιδείας ο Γιώργος ο Νικολακόπουλος. Στον προθάλαμο του γραφείου του μας υποδέχεται ο συντοπίτης Κώστας Στράτης και κατά καλή συγκυρία αυνεργάτης του Νομάρχη. Είμαστε 5-6 Βαρθολομαίοι και ο δήμαρχος μαζί μας. Θυμάμαι ότι μαζί μας ήτανε ο Γιώργος ο Λυκογιάννης.

  Του λέμε το αίτημά μας και όπως περιμέναμε, μας ρωτάει: Δεν ξέρω αν γίνεται, αλλά αν γίνει, γιατί να μην το κάνω εδώ ή στην Αμαλιάδα ή στα Λεχαινά; Γιατί στο Βαρθολομιό; Τι εχετε σεις που θα καπελώσετε και την πρωτεύουσα;

-Είμαστε μια πόλη με μεγάλη παράδοση στον πολιτισμό. Ορίστε και το σχετικό Υπόμνημα. Έχουμε Μουσικό Σύλλογο από πολύ παλιά, έχουμε Φιλαρμονική, έχουμε πολλά χορευτικά, πολλές πολιτιστικές εκδηλώσεις στην πόλη, γεωργικές εκθέσεις, Θεατρικό Σύλλογο, πολιτιστικούς Συλλόγους που εκδίδουν εφημερίδες κλπ κλπ. Εξ άλλου αυτό θα σας το βεβαιώσει και ο Διευθυντής Εκπαίδευσης που τελευταία είπε μπροστά σε όλο το Βαρθολομιό ότι χρειαζόμαστε Μουσικό Γυμνάσιο. Όσο για τη στέγαση, εμείς έχουμε τρόπο να στεγαστεί χωρίς να υπάρχουν έξοδα στον κρατικό προϋπολογισμό. Για τις άλλες πόλεις; Ο Πύργος δεν έχει πού να στεγάσει τα δικά του σχολεία, αυτή τη στιγμή το μεγαλύτερο Σχολείο του στεγάζεται σε νοικιαστό κτίριο. Στην Αμαλιάδα ετοιμάζονται κι εκεί να νοικιάσουν κτίριο, έχει το Νυχτερινό Σχολείο που μεταφέρεται εδώ κι εκεί, έχει το Τεχνικό Λύκειο. Τι να πούμε για τα Λεχαινά; Κατ΄αρχήν, εκεί έχουν μαζέψει όλες τις δημόσιες υπηρεσίες που έπρεπε να έχουν μοιραστεί και σε άλλες πόλεις. Εκεί είναι το Δημόσιο Ταμείο, η Εφορία, η ΔΕΗ, ο ΟΤΕ, 2-3 τράπεζες. Η Γαστούνη δεν έχει τίποτα, το Βαρθολομιό επίσης. Ας τολμήσουν να μιλήσουν και θα τους περιποιηθούμε.

-Κώστα για πάρε το Μάσια στο τηλέφωνο και πες του να έρθει στο γραφείο μου.

  Ήρθε ο διευθυντής, επιβεβαίωσε όσα λέγαμε και , ώ του θαύματος:

- Σύμφωνοι κατ΄αρχήν, κύριοι. Θα στηρίξω το αίτημα, αλλά ελάτε αύριο πάλι για να έχω μαζέψει πληροφορίες.

Έτσι κι έγινε. Την άλλη μέρα είχε μάθει όλα τα "θεσμικά" (κομματικά,ίντριγκες κλπ) και μας είπε:

-Όπως σας είπα, προωθώ την αίτηση σας με θετική εισήγηση. Αν δεν υπάρξει αντίδραση για τοπικιστικούς λόγους, μπορεί να γίνει. Μέχρι τότε, μιλιά σε κανέναν για το θέμα. Όμως λύστε μου ταχύτατα το κτιριακό πρόβλημα. Πού θα πω ότι θα στεγαστεί; Μην ξεχνάτε ότι πρέπει να λειτουργεί μέχρι τις 4 το απόγευμα και ότι χρειάζονται αίθουσες για Μουσικά σύνολα, αίθουσα σίτισης κλπ.Το θέμα πρέπει να στηριχτεί πρώτα από τη Νομαρχιακή Επιτροπή Παιδείας και μετά από το Νομαρχιακό Συμβούλιο. Αν τολμήσουν να μιλήσουν οι Πυργιώτες ή οι άλλοι, θα τους πω να σκεφτούν, για ποιό λόγο τόσα χρόνια, δεν έχουν καταφέρει να λειτουργήσουν το Πανεπιστημιακό Τμήμα Αρχαιολογίας στην Ολυμπία, που είναι μάλιστα νομοθετημένο.

-Μην ανησυχείτε κ. Νομάρχη. Θα στεγαστεί στο κτίριο του Γυμνασίου-Λυκείου. Πόσα παιδιά θα έχει τα πρώτα 3 χρόνια; Των Δολιανών έχει 15 νομίζω στην πρώτη τάξη. Άντε να βρούμε κι εμείς άλλα τόσα. Και όταν θα φτάσουν στην τρίτη τάξη, άντε το σχολείο να έχει συνολικά 50 παιδιά. Θα τα βολέψουμε.

  Έτσι κι έγινε. Ο υπουργός δέχτηκε το αίτημα που υποστηριζόταν από όλο αυτό το σινάφι, με τόσο ακλόνητα επιχειρήματα. Διαιρέσαμε τις αίθουσες με χωρίσματα από νοβοπάν, τα παιδιά έτρωγαν στην αίθουσα εκδηλώσεων.Μόλις βγήκε το διάταγμα ίδρυσης του σχολείου, με ρώτησε ο δήμαρχος αν θα ήθελα να είμαι ο πρώτος διευθυντής του Μουσικού Γυμνασίου. Τον ευχαρίστησα και του απάντησα ότι δεν ήθελα, αγαπούσα το σχολείο μου και του ζήτησα να προτείνει για τη θέση τον Γιώργη τον Καποδίστρια. 

  Όλα έγιναν με τη σειρά και με ευταξία.Τυπώσαμε διαφημιστικά φυλλάδια σχετικά με την ίδρυση.Βγήκαμε παγανιά σε όλα τα σχολεία της περιοχής μαζί με 2-3 συναδέλφους, θέταμε το θέμα και τις προοπτικές, τους λέγαμε να μιλήσουν στα παιδιά και στους γονείς, ώστε να ζητήσουν αρκετά να εγγραφούν στο νέο σχολείο. Είχε σημασία, γιατί αν δεν έρχονταν παιδιά, το σχολείο θα έκλεινε.Περίσσεια σε θρανία, γραφεία καρέκλες, δεν είχαμε μεγάλη, αλλά ευτυχώς μας δάνεισαν πρόχειρα και γρήγορα αρκετό υλικό από τα άλλα σχολεία. Επίσης μας δόθηκε νέο υλικό από τον ΟΣΚ. Πήραμε και κάποια αύξηση στην επιχορήγηση της Σχολικής Επιτροπής από το Δήμο και τα φέραμε βόλτα.Έγινε η πρώτη δημοπρασία για το ποιος θα αναλάβει να σιτίζει τα παιδιά που νομίζω ότι ανατέθηκε στον Τάκη το Γιατρά (Ταΰγετο). Τα πρώτα χρόνια ο ενθουσιασμός μας μεταδόθηκε σε όλο το Βαρθολομιό που στήριξε ολόψυχα το σχολείο (με ελάχιστες εξαιρέσεις).

  Για να ξεκινήσει όμως το σχολείο, ήθελε προσωπικό.Και καλά οι συνηθισμένες ειδικότητες, αυτό το ανέλαβε ο Μάσιας που σε κείνον υπαγόταν το σχολείο. Τι θα γινόταν για τους Μουσικούς- και μάλιστα τους παραδοσιακούς- που έπρεπε να διδάξουν (κλαρίνα, τύμπανα, πιάνο κλπ); Που θα τους βρίσκαμε; Να μια αιτία που εξηγούσε γιατί για τον Παντούλα ήταν εύκολο. Εκεί, στην Ήπειρο υπάρχουν πολλοί παραδοσιακοί μουσικοί. Εδώ; Tι θα λέγαμε στο Νομάρχη, ότι δεν έχουμε μουσικούς; Αλίμονο!

-Γιώργη, δεν ξέρω τι θα κάνεις- μου λέει στο τηλέφωνο ο διευθυντής-κοίτα να βρεις παραδοσιακούς μόνος σου και βοήθα τον καινούργιο διευθυντή γιατί θα σας το κλείσω. Βρες τουλάχιστον έναν για το κλαρίνο. Αυτό είναι το σπουδαιότερο, τα άλλα θα γίνουν μετά.

  Αμαν! Τώρα; Αρχισα το ψάξιμο. Κάποιος μου σφύριξε ότι υπάρχει κάπου στη Ζαχάρω ένας πολύ καλός κλαρινίστας και ταυτόχρονα καθηγητής Φυσικής Αγωγής, ονόματι Φώτης Τζανέτος. Τα μιλήσαμε, τα συμφωνήσαμε, ναναι καλά το παιδί, ήρθε, άρχισε. Τα άλλα έγιναν μετά. Ο Δήμος Βαρθολομιού για να βοηθήσει και να μην πάθουν ασφυξία τα σχολεία, αγόρασε ένα γειτονικό χωράφι που μας το παραχώρησε, το ενώσαμε με το προαύλιο και το περιφράξαμε. Εκεί στήθηκαν αργότερα 3-4 ΠΡΟ-ΚΑΤ αίθουσες που είχαν ξεμείνει στο Δήμο από το σεισμό του 1988. Τις στερεώσαμε, τις ηλεκτροφωτίσαμε και έγιναν αίθουσες για τα Μουσικά Σύνολα του νέου Σχολείου.Όλοι κάναμε την υπομονή μας, αλλά οι κτιριακές ανάγκες κάθε μέρα οξύνονταν. Το νέο σχολείο, από σχολείο με μια τάξη μόνο και 15 περίπου παιδιά, μεταμορφώθηκε σε μεγαθήριο, Μουσικό Σχολείο με Γυμνάσιο-Λύκειο,μουσικά σύνολα, πάμπολλες Πολιτιστικές-μουσικές εκδηλώσεις κλπ. μέχρι που φτάσαμε στην αυτόνομη λειτουργία του μετά το σεισμό του 2008.

Με το σεισμό και την επισκευή του κτιρίου τέθηκε το θέμα της οριστικής επίλυσης του κτιριακού ζητήματος του Μουσικού Σχολείου -πλέον- Βαρθολομιού.Όσο για τις φανφάρες διαφόρων αστοιχείωτων και ανόητων προσώπων, παραθέτω κάποια στοιχεία από ένα παλιότερο σημείωμά μου σχετικό με το θέμα.

Το σχολείο στηρίχτηκε από την τοπική κοινωνία του Βαρθολομιού και των περιχώρων του- εκτός ελάχιστων μικρόψυχων και μισερών εξαιρέσεων- αμέριστα.

Επίσης στηρίχτηκε με ενθουσιασμό από τους περισσότερους διατελέσαντες δημάρχους, τους οποίους αναφέρω μέχρι εδώ αλλά και πιο κάτω, για να μην ξεχνάμε τη συνεισφορά τους στο θέμα.

Το πρόβλημα της στέγασης του Μουσικού Σχολείου Βαρθολομιού.

  Το Μουσικό Σχολείο Βαρθολομιού ιδρύθηκε το 1996 (Δήμαρχος Βαρθολομιού Γ.Αρβανίτης) και λειτούργησε μέχρι τον Ιούνιο του 2008 (Καποδιστριακοί δήμαρχοι Στ.Αδαός και Χ.Βρυώνης) σε συστέγαση με το Γυμνάσιο και το Λύκειο. Οι συνθήκες λειτουργίας ήταν ασφυκτικές καθώς το κτίριο είχε σχεδιαστεί να στεγάσει ένα μόνο σχολείο, το Γυμνάσιο και όχι τρία.

  Οι δυσκολίες αυξήθηκαν με τη συστέγαση, αλλά όλοι έδειχναν κατανόηση. Οι αίθουσες- που είναι αρκετά μεγάλες- διαιρέθηκαν με ξύλινα χωρίσματα. Οι "δέσμες" στο Λύκειο ήθελαν πολλές αλλά ευτυχώς και μερικές πολύ μικρές, αίθουσες. Για παράδειγμα η πρώτη δέσμη στην οποία σταθερά δίδασκα εγώ τα Μαθηματικά, συνήθως είχε από 4 έως 8 παιδιά. Αξιοποιήσαμε το τέλος των τριών διαδρόμων στους ορόφους, όπου έγιναν μικρές-αλλά πλήρεις-αίθουσες για τις δέσμες. Χρησιμοποιήσαμε σαν αίθουσα και ένα μικρό "παρασκευαστήριο" που ήταν δίπλα στο Χημείο. 

  Το γραφείο του διευθυντή του Λυκείου που ήμουν εγώ, δόθηκε στο Μουσικό Γυμνάσιο για γραφείο καθηγητών. Όταν είχαν συνεδρίαση και δεν χωρούσαν, πήγαιναν σε κάποια αίθουσα διδασκαλίας που δεν γινόταν μάθημα.Εμείς οι διευθυντές δώσαμε οδηγίες στους καθηγητές που έφτιαχναν τα σχολικά Ωρολόγια Προγράμματα, ώστε να συνεννοούνται μεταξύ τους αφού θα έπρεπε να χρησιμοποιούμε όλοι κάποιους κοινούς χώρους (Γυμναστήριο, Χημείο, αίθουσα πληροφορικής κλπ). Αυτή η συνεννόηση ήταν όμως πολύ δύσκολο ζήτημα, όπως αποδείχτηκε.Εκεί αναδείχτηκε η υπομονή και το ταλέντο του νέου διευθυντή του Μουσικού, του Γιώργη του Καποδίστρια. Τον θυμάμαι να με διακόπτει αγχωμένος από το μάθημα κρατώντας ένα μολύβι, μια σβήστρα και ένα έντυπο Σχολικού Ωρολογίου Προγράμματος, για να του πω τη γνώμη μου για το ένα και για το άλλο πρόβλημα της συγκατοίκησης που κάθε μέρα χειροτέρευε. 

  Συνήθως προβλήματα του δημιουργούσαν οι καθηγητές που έφτιαχναν το Ωρολόγιο Πρόγραμμα των άλλων σχολείων, γιατί όλοι ήθελαν ταυτόχρονα να επιλύσουν  προβλήματα όπως:

-Να βολεύονται οι ομάδες καθηγητών που έρχονταν με το ίδιο αυτοκίνητο από την Πάτρα.

-Να έχουν ταυτόχρονα διδακτικά κενά,όλοι αυτοί.

-Να μην θέλουν όλοι μαζί την ίδια αίθουσα (Χημείο, Γυμναστήριο,κλπ).

  Το 1999 το Μουσικό σχολείο απόκτησε και Λυκειακές τάξεις και στα επόμενα δυο χρόνια ήθελε κι εκείνο μικρές και πολλές αίθουσες για τις "δέσμες". Στην αρχή στήθηκαν μερικές ΠΡΟ-ΚΑΤ αίθουσες στο προαύλιο, αλλά γρήγορα εγκαταλείφθηκαν λόγω ακαταλληλότητας. Η κατάσταση σχετικά με τη συστέγαση πήγαινε από το κακό στο χειρότερο, ώσπου στις 8 Ιουνίου του 2008, ένας σεισμός 6,5 R κάνει πολλές ζημιές στο κτίριο. Γίνονται εκτεταμένες επισκευές και αποφασίζεται η στέγαση του Μουσικού σχολείου σε αίθουσες ΠΡΟ-ΚΑΤ σε άλλο χώρο.

  Από τότε μέχρι σήμερα η κατάσταση παραμένει η ίδια. Παρακολουθούμε στα Λεχαινά, στην Ανδραβίδα, στη Γαστούνη, να ιδρύονται και να λειτουργούν κάθε μέρα νέες δημόσιες υπηρεσίες κι εδώ το Μουσικό Σχολείο να λειτουργεί 22 χρόνια χωρίς το δικό του κτίριο.

Ποιες είναι οι σημαντικές εξελίξεις από το 2008 και δώθε; 

•   Το 2008 "o Δήμος Βαρθολομιού (Καποδιστριακός δήμαρχος Χ.Βρυώνης) αγόρασε πρόσφατα οικόπεδο 5,5 στρεμμάτων βορειοδυτικά του αστικού κέντρου του Βαρθολομιού. Επειδή το οικόπεδο βρίσκεται εκτός σχεδίου, προκειμένου να προχωρήσουν οι εργασίες, χρειάζεται τοπικό ρυμοτομικό σχέδιο, το οποίο ανατέθηκε σε ιδιώτη μηχανικό και έχει ήδη παραδοθεί. Απομένει να εγκριθεί από το Συμβούλιο Χωροταξίας Οικισμού και Περιβάλλοντος (ΣΧΟΠ) και στη συνέχεια θα υπάρξει απόφαση του Νομάρχη η οποία θα δημοσιευτεί σε ΦΕΚ." (ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ Φύλλο 5-Νοε-Δεκ.2008)
• Επίσης το 2008 (Καποδιστριακός δήμαρχος Χ.Βρυώνης) "«Την απόφαση για την ανέγερση νέου Μουσικού Γυμνασίου και Λυκείου στο Βαρθολομιό, υπέγραψε χθες ο Υπουργός Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων κ. Ευριπίδης Στυλιανίδης. Πρόκειται για ένα έργο που θα λύσει οριστικά το πρόβλημα στέγασης του Μουσικού Σχολείου του Νομού μας. "(ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ Φύλλο 5-Νοε-Δεκ.2008).
• Μετά από ΔΕΚΑ (!) ολόκληρα χρόνια, το 2018, ο δήμος Πηνειού εδέησε να ξαναασχοληθεί με το θέμα. Έτσι, (Καλλικρατικός δήμαρχος Α.Καστρινός):"Καλά νέα για το Μουσικό Σχολείο Βαρθολομιού: Με απόφαση του αναπληρωτή υπουργού Οικονομίας και Ανάπτυξης Αλέξη Χαρίτση το έργο "Μελέτη ανέγερσης μουσικού Γυμνασίου Λυκείου Βαρθολομιού", προϋπολογισμού 348.084,37 €, εντάσσεται στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων (ΠΔΕ) 2018 και φορέα υλοποίησης τον Δήμο Πηνειού." (patrisnews 18 Απριλίου 2018)
• Αποτέλεσμα;Στις 26 Νοεμβρίου 2019: "Κατάληψη στο Μουσικό Σχολείο Βαρθολομιού: 22 χρόνια στα προκάτ" (patrisnews 26-11-19)
• Τετάρτη, 01 Απριλίου 2020, ilia24.gr (Καλλικρατικός Δήμαρχος Ανδρέας Μαρίνος):«Έχουμε ασφαλή αφετηρία για την εκτέλεση του έργου» Πράγματι το ΔΣ της ΚτΥΠ ΑΕ στις 27 Μαρτίου, αποφάσισε την αποδοχή απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου Πηνειού (συνεδρίαση 16/01/20) περί παραχώρησης κατά χρήση και πλήρες δικαίωμα ακινήτου, ιδιοκτησίας του Δήμου Πηνειού, επιφανείας 6.000τμ που βρίσκεται στην τοποθεσία «Αγά Λειβάδι» της ΔΚ Βαρθολομιού του Δήμου Πηνειού στην εταιρεία «Κτιριακές Υποδομές ΑΕ» με σκοπό την ανέγερση του νέου Μουσικού Γυμνασίου -Λυκείου Βαρθολομιού."
• Δηλαδή έπρεπε να προχωρήσουν οι μαθητές (!) σε κατάληψη, χάνοντας τα μαθήματά τους και κόντρα στη γενική κατακραυγή για τους "καταληψίες", ακόμα και κόντρα στο ιδιώνυμο του Αρσένη,για να συγκινηθεί ύστερα από 5 ολόκληρους μήνες το Δημοτικό Συμβούλιο και να παραχωρήσει το οικόπεδο στην ΚτΥΠ.